Mijn verhaal
Steunpunt voor uit Sri Lanka geadopteerde kinderen komt voor Anushka (39) te laat: ‘Ga mijn ouders nooit vinden’
Hij werd als baby geadopteerd uit Sri Lanka, maar eenmaal opgegroeid in Nederland bleek er niets te kloppen van zijn geboorteakte. Jarenlang was Anushka Huinink vervolgens tevergeefs op zoek naar zijn ware identiteit. Een nieuw opgericht steunpunt voor uit Sri Lanka geadopteerde kinderen gaat daar volgens hem niets aan veranderen.
Wie de 39-jarige Anushka Huinink voor het eerst spreekt, ziet hem waarschijnlijk als een vrolijke vent met een vrij zorgeloos leven. Hij woont in een mooi huis in een leuke nieuwbouwwijk in Veenendaal, heeft een goede baan en is dagelijks omringd door fijne vrienden en een liefdevol gezin. Maar wie hem echt kent, weet dat zijn levensverhaal leest als een mistroostige thriller.
Al sinds jongs af aan weet Huinink dat hij door zijn Nederlandse ouders is geadopteerd uit Sri Lanka. Ook weet hij al langer dat die adoptie niet helemaal vlekkeloos is verlopen. Zijn papieren zijn vervalst. Zijn ouders dachten namelijk een tweeling te adopteren, een jongetje en een meisje. Maar tijdens het verschonen van een luier kwamen ze erachter dat Huinink geen meisje, maar een jongetje was.
Een verzonnen kind
Hoe groot de misstanden rondom zijn adoptie daadwerkelijk zijn geweest, ontdekt Huinink pas in 2014. Hij is dan met zijn familie op bezoek bij de vrouw die zegt zijn biologische moeder te zijn. Maar als hij vervolgens een dna-test laat doen, blijkt de vrouw wel de moeder van zijn broer te zijn, maar niet van hem. De vrouw had vroeger maar één kind afgestaan ter adoptie.
,,De wereld zakte weg onder mijn voeten”, blikt Huinink terug op die periode. ,,We waren nooit een tweeling geweest. Niets aan mij bleek te kloppen. Mijn naam niet, mijn geboortedatum niet, mijn biologische ouders niet. Ik was een verzonnen kind.”
In de jaren die volgen gaat hij nog tal van keren naar Sri Lanka, op zoek naar zijn identiteit. Maar verder dan de waarschijnlijke conclusie dat hij als kind verhandeld is, komt hij niet. ,,De pijn die dat deed is moeilijk voor te stellen”, vertelt hij. ,,Ik ben door een diep dal gegaan, zat echt diep in de put. Mijn vrouw herkende mij niet meer terug. Wat het ergste was? Dat ik jarenlang geen erkenning heb gehad. Dat pas later duidelijk is geworden dat alles vervalst was. Bovendien weet ik nog steeds niet waarom mijn ouders mij af hebben gestaan. Zijn ze gedwongen? Konden ze niet meer voor mij zorgen? Die vraag blijft knagen.”
Met behulp van therapie klimt Huinink uiteindelijk uit de put. Pas sinds afgelopen zomer kan hij het hele gebeuren een plekje geven. ,,Ik heb het geluk dat ik goede mensen om mij heen heb. Maar toch, er blijft een bepaalde leegte. Veel andere geadopteerden hebben mijn geluk niet. Een zoektocht naar je echte ik is heftig, zeker als die zoektocht niet succesvol is. Er zijn genoeg voorbeelden van mensen die eraan onderdoor gaan. Geadopteerden die aan lager wal zijn geraakt, verslaafd aan drugs. Of erger.”
Kinderhandel, corruptie en vervalsing
Het is niet voor het eerst dat Huinink zijn verhaal deelt. In 2021 tekenden meerdere nieuwsmedia (waaronder de NOS) de voortgang van zijn zoektocht naar zijn biologische ouders op. In dat jaar verscheen namelijk een kritisch rapport van de commissie-Joustra, die onderzoek deed naar misstanden bij adopties die tussen 1967 en 1997 werden gedaan en waarbij Nederlandse adoptiebureaus betrokken waren. Volgens het rapport ging er in die periode een hoop mis met de adopties. Kinderhandel, corruptie en vervalsing van documenten kwamen regelmatig voor, al dan niet met medeweten van de Nederlandse overheid.
Na verschijning van het rapport bood toenmalig demissionair minister voor Rechtsbescherming Sander Dekker de geadopteerden zijn excuses aan namens de regering. Ook werden adopties uit het buitenland tijdelijk opgeschort. Maar dat was niet voldoende voor Huinink. Samen met elf andere geadopteerden uit Sri Lanka probeerde hij de Nederlandse Staat aansprakelijk te stellen voor de misstanden rondom hun adopties.
Hij hoopte zo de kosten die hij had gemaakt tijdens zijn zoektocht naar zijn biologische ouders te kunnen verhalen op de Staat. Zonder resultaat. Tot teleurstelling van Huinink, die graag hulp had gehad bij zijn zoektocht. ,,Al was het maar een vergoeding van de vliegtickets.”
Steunpunt opgericht
Die hulp kunnen geadopteerden uit Sri Lanka vanaf volgend jaar juli wél inschakelen. Nederland is namelijk bezig om in Sri Lanka een steunpunt op te zetten. Geadopteerden (en ouders die hun kinderen vrijwillig of onvrijwillig hebben afgestaan ter adoptie) kunnen er hulp vragen bij hun zoektocht. Het zogenaamde Reconnection Home genoemd kan hen onder meer bijstaan bij het aangaan van samenwerkingen met de lokale overheid en het faciliteren van dna-tests.
Huinink is op de hoogte van de oprichting van het steunpunt. Hij ziet het als een stap voorwaarts. ,,Het is goed dat dit er nu komt. Ik denk dat veel mensen er profijt van gaan hebben. Als je op zoek bent naar je ouders, naar je identiteit, dan grijp je alles aan om een stap dichterbij te komen. Dit kan helpen. Het feit dat het steunpunt ook bedoeld is voor ouders die op zoek zijn naar hun kinderen, maakt het extra waardevol.”
Voor Huinink zelf komt het steunpunt te laat, vreest hij. ,,Ik heb geaccepteerd dat ik mijn biologische ouders nooit ga vinden. Dat was ontzettend moeilijk. Het is een stukje rouwverwerking. Maar je moet het loslaten, anders blijft het je achtervolgen. Ik heb er alles aan gedaan om ze te vinden. Maar dat is niet gelukt. Bovendien zullen mijn biologische ouders inmiddels op leeftijd zijn. Het zou goed kunnen dat ze niet meer leven.”
Of hij van plan is ooit nog terug te gaan naar Sri Lanka? ,,Natuurlijk. Het is een prachtig land. Maar als ik ga, ga ik niet met het idee om mijn ouders te vinden. Mocht er zich ooit nog iemand melden die claimt mijn vader of moeder te zijn, dan wil ik best een dna-test afnemen. Maar ik ga niet meer zelf op zoek. Op een gegeven moment moet je door. Ik heb veel vrienden, een lieve vrouw en drie prachtige kinderen. Eigenlijk heb ik een fantastisch leven dat al mijn aandacht verdient, dus daar houd ik me aan vast.”
Thee uit Sri Lanka
Toch blijft Huinink verbonden met zijn geboorteland. Tijdens een van zijn vorige bezoeken aan Sri Lanka kwam hij Niels en Roeland van Trendingtea uit Dronten tegen, die in de theehandel zitten. ,,Ik ben met hen een samenwerking gestart en koop thee in en verkoop de thee uit de streek waar ik vandaan kom. Voor iedere zak thee die we vervolgens verkopen gaat er een paar euro naar projecten voor de lokale gemeenschap in mijn geboorte gebied . Zo hebben we al pennen en schriften voor de lokale basisschool kunnen kopen. En we gaan nog veel meer doen.”
Het voelt voor Huinink als een stukje therapie. ,,Alsof ik een rekening aan het vereffenen ben. Ik doe toch iets terug voor de kinderen daar, zodat zij een goede toekomst tegemoet gaan. Voor mij voelt het alsof de cirkel daarmee rond is.”
Benieuwd naar de 9 smaken eerlijke Fairtrade thee en de projecten die Anushka&Tea steunt of wil je zijn thee bestellen voor thuis of op je werkplek? Check dan zijn website of Instagram.
bron: De Gelderlander door Job van Gasselt ( verslaggever Gelderse Vallei )
Als mensen mij vragen naar mijn identiteit, dan omschrijf ik mijzelf vaak als een boom. Mijn wortels liggen daar, verscholen onder de grond. Maar de boom zelf – de bladeren, de takken -, die staat hier
Anushka Huinink
IN DE MEDIA
https://nos.nl/artikel/2378874-geadopteerden-willen-na-excuses-ook-schadevergoeding-van-regering en